Overlijden kind

Verlies van een (ongeboren) baby

Het verlies van een kind is één van de meest ingrijpende verliezen die je mee kunt maken.
Weet je het moment nog dat je ontdekte dat je zwanger was? Bij jou groeide een nieuw leven. Een mensje over wie je droomde, die je zou zien opgroeien, die jullie misschien wel voor het eerst papa en mama zou maken.
En dan komt het moment dat alles anders wordt. Misschien na een echo waaruit blijkt dat jullie kindje een aandoening heeft waardoor het niet (lang) zal kunnen leven. Of omdat jullie baby zomaar, zonder aanwijsbare oorzaak, overlijdt. Soms nog voordat je het levend hebt mogen knuffelen.

Afscheid

Als je weet dat het kindje niet levensvatbaar is maar jullie toch besluiten de zwangerschap uit te dragen, kom je in een periode terecht die veel van je vraagt. Emoties als verdriet, boosheid, onmacht, teleurstelling, falen, schuldgevoel kunnen afwisselend aanwezig zijn. Tegelijk voel je je kindje nog bewegen in je buik, ben je ervan gaan houden en zullen er momenten zijn dat je hoop hebt dat het toch anders zal gaan.
Het is dubbel, want waar jullie je eigenlijk zouden moeten voorbereiden op een feestelijke kraamtijd, bereiden jullie een afscheid voor.

Misschien had je een voorspoedige zwangerschap maar overleed het kindje plotseling, nog voor de geboorte. Dan kom je in een sneltrein terecht van dingen die geregeld moeten worden voor het afscheid. De schok kan zo groot zijn dat er nauwelijks ruimte is voor emoties. Jullie zijn verdoofd en pas na de uitvaart dringt langzaam door wat er gebeurd is.

Zwanger van een tweeling

Als je zwanger bent van een tweeling en één van de baby’s overlijdt is dat een zeer ingrijpende gebeurtenis. Allerlei verwarrende emoties die elkaar lijken tegen te spreken gaan er door je heen. Er is blijdschap om het gezonde kindje en diep verdriet om het overleden kindje. Je kunt nare opmerkingen krijgen vanuit de omgeving, die hoe goed bedoeld ook, de verwarring laten toenemen.

Een kind verliezen…

Misschien heb je een kind verloren door een ongeneeslijke ziekte of een (meervoudige) handicap. Of heeft een ongeval een onverwacht einde gemaakt aan het leven van jouw kind. Dat kan voor vragen en schuldgevoelens zorgen. Ook kan er, als er bijvoorbeeld sprake is van onoplettendheid of drank/drugs in het verkeer, een enorme boosheid meespelen.

Misschien kon jullie kind het leven niet meer aan en maakte het zelf een einde aan het leven. Je komt in een periode van je leven terecht die veel van je vraagt. Vragen waar geen antwoord op komt, schuldgevoelens, misschien wel een gevoel van opluchting, het kan enorm verwarrend zijn.

Bij ziekte van een kind heb je soms langer de tijd om afscheid te nemen, maar toch is het dat allerlaatste afscheid zo pijnlijk en verdrietig. Opeens is het definitief. Jullie kind is er niet meer. Overigens betekent een periode van ziekte lang niet altijd dat er tijd is om afscheid te nemen. Juist in deze periode ben je gericht op mogelijke behandelingen en herstel!

Bij een plotseling overlijden overheerst vaak de schok en het ongeloof. Het is niet te bevatten. Het ene moment geniet je nog van elkaar, het volgende moment is jullie kind niet meer bij jullie.

Ook volwassen kinderen overlijden. Door allerlei oorzaken kan je je volwassen kind kwijtraken aan de dood. Als jouw volwassen kind zelf inmiddels een eigen gezin heeft, of een partner, dan gaat de aandacht bij het overlijden vooral naar hen uit. Je kunt het gevoel hebben op de zijlijn te staan en je eenzaam voelen met jouw verdriet.

Rouw

Er breekt na het overlijden van jullie baby of kind een periode van rouw aan. Rouwen kost tijd en vraagt veel energie. De weg door het landschap van rouw is voor iedereen anders. Heel kort gezegd komt rouwen neer op twee dingen: Stilstaan bij het verlies en alles wat daarbij komt kijken en het leven weer vorm geven met daarin ruimte voor jullie kind.
Een verlies gaat nooit over, ook niet als er een volgend kindje geboren wordt.

Gevolgen van een verlies

Na een ingrijpend verlies als het overlijden van jullie kind, of de boodschap dat jullie kindje niet levensvatbaar is, kan er veel op jullie afkomen en kan je soms het gevoel hebben dat jullie er alleen niet meer uitkomen. Dingen waar je tegenaan kunt lopen zijn:
● Relatieproblemen (mannen en vrouwen gaan anders met verlies om)
● Depressie (het leven lijkt alle glans te hebben verloren)
● Het rouwproces (wat is normaal, wat kan ik verwachten)
● Herinneringen die zich blijven opdringen
● Schuldgevoelens
● Angst en onzekerheid
● Twijfels over een volgende zwangerschap
● Eerdere verliezen die opeens weer boven komen
● Hoe houd ik de herinneringen aan ons kind(je) levend?
● Financiële problemen
● De invulling van je dag

Hulp nodig?

Meestal is er voldoende hulp in jullie eigen netwerk (gezin, familie en vrienden). Het is belangrijk dat je kunt praten over je verlies, zo vaak als dat nodig is. Je bent van harte welkom om bij ons in de Schelp over je verlies te praten tijdens één van de activiteiten of op een open ochtend.

Heb je het gevoel dat jullie (of jijzelf) vastlopen of is er niet voldoende steun in de omgeving? Ga dan op zoek naar professionele hulp. Dat kan via de huisarts die jou kan verwijzen, of je kunt in de praktijk bij Judith Stoker terecht. Jij/jullie zijn van harte welkom om je verhaal te doen en samen met mij op zoek te gaan naar hoe je verder kunt leven met dit grote gemis.

Als het nodig is wil ik er ook graag zijn voor jullie hele gezin. Als er nog andere kinderen in het gezin zijn, is het verlies voor hen ook ingrijpend.
Is/was er sprake van een (ernstig) ziek kind dat gaat overlijden of dat inmiddels is overleden, kun je via één van de Netwerken Integrale Kindzorg een aanvraag indienen voor begeleiding (alle vormen van zorg zijn mogelijk, waaronder ook gesprekken met mij). Indien er geen voorliggende voorziening is worden de kosten van deze begeleiding vergoed vanuit een subsidie. Als je in mijn praktijk komt kan ik deze aanvraag voor je doen en heb je er zelf geen omkijken naar.

Lotgenoten contact

Het kan helpen om je verhaal te delen met lotgenoten. Samen rouwen maakt het verlies niet minder, maar wel dragelijker. Twee keer per jaar starten we een rouwbegeleidingsgroep. Op 10 avonden komen we bij elkaar en zijn we op verschillende manieren bezig met verlies en rouw. Je kunt hier meer informatie over de rouwgroep vinden.

Online cursus

Heb je geen behoefte aan gesprekken en/of lotgenotencontact, maar wil je wel handvatten krijgen om te leren leven met het overlijden van je kind, dan kun je een online cursus volgen. Deze cursus kun je zelfstandig of met begeleiding per mail (van Judith Stoker) volgen. Je kunt er hier alles over lezen.